Vanmorgen vroeg is de schroef uit kampen door Martin weer opgehaald en naar de werf gebracht. Het is een bedrijf gespecialiseerd in schroeven. Er ligt een loods vol schroeven te wachten...
Behalve de spoed vergroten waar hij voor ging, ziet hij er ook weer prachtig uit. Bijna zonde onder water, vinden wij. Op deze foto niet zo heel goed te zien, wel op de volgende als hij geplaatst is.
Wij dachten nog dat het de moeite eigenlijk niet was. Maar de minimale spoedvergroting van 7% blijkt toch 14% meer vermogen te geven.
Bij het terugplaatsen stoken ze de schroef warm waardoor hij uitzet en nog iets vaster aangedraaid kan worden. Als laatste wordt er nog een stripje over de moer gelast, zodat de moer er niet af kan lopen. 
De roeren en de spiegel (het witte vlak erboven) staan ook weer netjes in de verf.
De zij staat ondertussen in de zwarte intertuf 203, dat is een 1 component kool/teer vrije vinylcoating.
Alle respect voor Martin, want wat was dit een enorme klus voor hem deze week. 35 meter is een heel eind, schuren/schoonmaken/verven om maar te zwijgen over steeds het trappetje op en af omdat het telkens verplaatst moest worden. Ik heb m bijna niet gezien deze week en als hij er was slapend, zowel op de bank als op bed. ;-)
De anodes zijn ondertussen ook geplaatst.
Vandaag op zondag dus, wordt er op deze werf (en wederom door Martin) gewoon gewerkt want ze mag het water weer in. Zo kunnen ze as maandag starten met een nieuw schip. Wij vinden het allemaal heel bijzonder maar voor hen is het dagelijkse kost. De verwachting is donderdag weer terug te varen naar de werf van Srf.