Het is door omstandigheden wat langer geleden maar hier zijn we weer met een berichtje vanaf de Meerval. Ons laatste bericht was begin juni vanuit Sneek maar nu liggen we alweer een tijdje in Groningen, een van onze favoriete steden. Dit keer was de aanleiding een ziekenhuis opname en door gezondheidsproblemen heb ik niet veel gepost maar hebben we er toch zoveel mogelijk van genoten. De zomer staat voor de deur, iets waar wij in ieder geval aan toe zijn.
Dit keer lagen we niet in het centrum van Groningen maar in Hoogkerk. Hoogkerk is gelegen in de gemeente Groningen, ongeveer 4 km ten westen van de stad. Hoogkerk was tot 1969 een zelfstandige gemeente, toen het werd samengevoegd met de stad Groningen.
Een nieuwe historische haven is daar geopend dit voorjaar in samenwerking met de schepencaroussel. Een mooie rustige plek, op deze foto zie je de schepen op rij, wij zijn de laatste op de foto. 
Met mooi weer werd er door Martin gesupt of pakten we een terrasje in Groningen zelf.
Voor het schip ging de zon 's avonds onder met typisch Hollandse zonsondergangen.
Maar vanaf het achterschip keken we uit op de strokarton fabriek opgericht in 1913, daar zal ik iets over vertellen.
Begin 20e eeuw, was de tijd waarin boeren in Oost-Groningen het initiatief namen voor onderzoek naar de verwerking van stro. In de tweede helft van de negentiende eeuw en het begin van de twintigste eeuw werden meer dan 20 strokartonfabrieken opgericht in de provincie Groningen. Alle strokartonfabrieken lagen aan het water, waardoor water en turf binnen handbereik lagen. Water en turf vormden de basis voor de energievoorziening van de fabrieken. Daarnaast kon water en stro aangevoerd worden; de grondstoffen van strokarton.
Foto: Nico Schutte
Andersom kon via de vele waterwegen het strokarton weer afgevoerd worden naar bestemmingen als Groot-Brittannië en Duitsland. Honderd jaar lang werd van het afvalproduct stro een nieuw product gemaakt; strokarton. Terwijl de boeren voor de komst van de fabrieken hele bulten stro in de fik staken omdat ze er niks mee konden, werd het stro na de komst van de fabrieken goud waard. Over de hele wereld was vraag naar strokarton en met name Groot-Brittannië was een grote afnemer. Een eeuw na de opkomst van de strokartonindustrie, werd langzamerhand duidelijk dat het strokarton niet rendabel genoeg meer was. De grondstof stro werd vervangen door oud papier. Het eindproduct was niet langer strokarton, maar massief karton. Een aantal fabrieken kon niet op deze veranderen markt inspelen en moesten hun deuren sluiten. Steeds minder fabrieken konden met steeds grotere machines meer papier en karton produceren maar deze is nog steeds in functie. Toch staat er op de planning om het gebouw te slopen. De hele constructie is van binnen aangetast, met name door het gebruik van de chemische stoffen die vroeger gebruikt werden
bij het wassen van het stro. Zonde, want het heeft een mooie historische uitstraling vind ik…
Harry
Tijdens ons verblijf bezoek ik graag het Groninger museum. Ik ontmoette daar Harry. Harry is trouw, altijd hartelijk, gehoorzaam en rood blozend. Na mijn 2e bezoek heb ik Martin verteld van mijn ontmoeting en besloten we Harry mee naar boord te nemen. Het werd een vervroegd verjaardagskado van mijn ouders, hij is een van mijn favoriete dieren.
Een stokstaartje, kijk hem nou eens mooi de wacht houden, dit is Harry dus…
Na 6 weken hebben we gisteren de haven van Hoogkerk verlaten. Na wat bruggen, 1 sluis lagen we tegen 20:00 vast op het Burgumermeer. Er waaide een koude wind, geen zonnetje en veel wolken dus leuker werd het buiten 's avonds niet.
Martin is vandaag aan het werk, dus aan het eind van de dag varen we pas verder naar Grou. Aanstaande vrijdag begint de vakantie, ons plan is het Skutsjesillen te gaan volgen. Iedere dag een ander dorp en de start is in Grou, maar later meer daarover… Tot snel ⚓️