Ondertussen zijn we alweer 10 dagen verder, de tijd vliegt voorbij.
We hebben nog steeds onze route niet hervat (ik schreef vorige blog namelijk dat we naar Amsterdam zouden) maar we zijn toch eerst nog een paar dagen op de Witte Brekken in Sneek gebleven. Toen de wind ging liggen hadden we allebei ineens geen behoefte aan de drukte van Amsterdam. Met het mooie weer is het heerlijk om eenzaam te genieten van alle rust op het water en toch binnen 15 min. met de bijboot in het centrum van Sneek te zijn. Het fijne van dit leven is dat je je eigen koers bepaalt, dus zogezegd zo gedaan.
Wanneer Martin zijn werkdag erop zat, stapten we in de bijboot en maakten we kleine routes waar we met de grote Meerval niet kunnen komen. Langs de koeien die verkoeling zochten, onder de bomen aan het water. Maar ook onder piepkleine bruggetjes door. 
S ’avonds gaat dan regelmatig de bbq aan,
soms in het gangboord omdat de wind
op het achterdek nog wel krachtig was.
Na Sneek zijn we naar Grou gevaren. Als ik tijdens het varen opkijk vanuit mijn boek, verbaas ik me weer over de grootte van een binnenvaartschip wanneer deze langsvaart. Dan zijn wij maar peanuts ;-)
Grou
In Grou hebben we 1 nachtje gedobberd op de Wijde Ee. Een meer vol watersport activiteiten met name door de zeilschool "De Pean" met zeilkamp voor de jeugd.
Earnewâld
Vanuit Grou zijn we doorgevaren naar Earnewald het natuur- en watersportgebied het Nationaal Park De Alde Feanen. Vooral met de sloep is het hier heerlijk genieten, waar geen andere schepen kunnen komen in de schitterende natuur vaar je door kleine slootjes.
Om in Earnewald te komen vaar je ook door kleine slootjes en smalle bochtjes.
Alles is hier georiënteerd vanaf het water, vele woningen zijn niet eens bereikbaar per auto. Voor de zondagochtend hebben we broodjes bij de plaatselijke Sietse en Hielke besteld. 2 Jonge ondernemende jongens van een jaar of 13/14, die alle Marrekrite eilandjes met hun bootje afvaren om broodbestellingen op te nemen. Die dan de volgende morgen met hun bootje en kaplaarzen aan, netjes de broodjes aan boord komen brengen. Restaurants zijn ook bijna allemaal aan het water, je meert je sloep aan en stapt zo het terras op.
Met het warme weer hebben de medewerkers van de Friese natuurvereniging It Frieske Gea volop hooi, de boot is hier een handig transportmiddel.
Maar ook door de jongeren wordt creatief nagedacht, waar niet genoeg plek meer is op de boot zelf hang je gewoon een picknicktafel achter op een pallet haha…
De 100 van Earnewoude
Het beeld in het water van de 3 schaatsende mannen is een eerbetoon voor de winnaars van de natuurijs klassieker, de 100 van Earnewoude. Het beeld is in 2013 op een drijvend ponton geplaatst, waardoor het met het water op en neer gaat en dat geeft van een afstand het effect van schaatsen. Ik vind het altijd een bijzonder mooi tafereel.
Er wordt dus nog niet heel veel gevaren, ook omdat Martin deze week nog werkt en we het dan rustig aan willen doen. Wie weet varen we morgenavond weer verder, op dit moment regent het dus vandaag blijven we lekker liggen. En omdat iedere zonsondergang prachtig maar anders is.... sluit ik af met een compilatie.
