Het is in de winter echt niet altijd top aan boord!
Mensen vroegen ons afgelopen zomer regelmatig: “en hoe is het nou wonen aan boord? Bevalt het?” Wij antwoordden dan, tot nu toe heerlijk! Maar er moeten eerst meerdere seizoenen meegemaakt worden om een eerlijk antwoord te kunnen geven. In de zomer is alles leuk, nou ja bijna alles….
Ondertussen is de herfst gepasseerd, de winter is in volle gang en hebben we nu dus ook de mindere weersperioden gehad.
En ik kan je zeggen….. Het is in de winter echt niet altijd top aan boord! Nu ben ik ook geen wintermens, ik houd niet van sneeuw, ijs, eigenlijk überhaupt niet van kou. Zo ben ik er achter dat het vullen van de watertank tijdens een sneeuwbui veel minder leuk is dan in de zomer. Glibberen om van boord te komen, de steiger loopt schuin af dus hebben we al verschillende dingen verzonnen om grip te krijgen. Er liggen rubberen ringmatten, maar die hielpen minder dan we dachten. Het ijs ligt er gewoon bovenop. Toen zijn om de 40cm houten riggels geschroefd, maar tussen de riggels vulde het zich ook met ijs. Uiteindelijk hebben we de loopplank er maar overheen gelegd. Een armleuning staat nog op plan. Dus doe mij het voorjaar maar. Afgelopen week heb ik vast wat zaadjes gekocht om over 2 maanden langs de oever te zaaien. Gewoon om met mijn gedachten vast in het voorjaar te zijn ;-).
De laatste tijd hebben we regelmatig last van stroomstoring, wat betekent dat je de aardlekschakelaar aan de wal (150 meter lopen) om moet zetten. Je begrijpt dat dit niet gebeurt op momenten dat je toch je schoenen en jas aan wilde doen maar wanneer je net uitgekleed bent om naar bed te gaan, of zoiets. We zijn er nog niet uit of het komt door een storing aan boord of aan de wal. Dus…wordt vervolgd.
Bij onze dochter die in de achterroef woont werd het te koud. De cv slaat uit omdat de pelletkachel meer warmte geeft, wat als gevolg heeft dat in haar ruimte geen verwarming aanstaat. Wij hebben overal vloerverwarming aan boord maar in de achterroef niet. Daarom hebben we nu een Qlima petroleumkachel voor haar aangeschaft, super tevreden tot nu toe. Ik was eerst wat huiverig bij het woord Petroleum. Maar de ingebouwde voorziening die de lont automatisch dooft zodra het zuurstofgehalte in de ruimte te laag wordt samen met de omvalbeveiliging en de veiligheidskeuring, ging ik toch overstag. De zuivere petroleum die wordt gebruikt is reukloos, dat was vroeger wel anders. Binnen 5 minuten is haar kamer nu op temperatuur. Een aanrader dus!
Maar goed, dit zien wij allemaal als minimale “probleempjes”.
We zijn nog steeds happy aan boord. 2e Kerstdag en Oud & nieuw hebben we onze woonplaats verruild voor Leeuwarden. Lekker op loopafstand naar de bios, restaurants en winkels. Even vakantie tijdens de feestdagen en met je eigen huis op pad. Dat was fantastisch! Rust op het water, met heen en terug varen en prachtig weer. 
Nog in Lemmer bij de prinses Margrietsluis is het ook rustig.
Zonsopgang s' morgens.
De terugweg hadden we mooie luchten, dat is iets waar je bijvoorbeeld minder van meekrijgt als je in een huis woont.
Eerst wilden we naar Groningen varen maar de sluizen en bruggen draaiden niet tijdens de feestdagen, dus werd het te krap in tijd. We wilden immers wel een paar dagen van de stad genieten.
We moesten dus extra bedachtzaam zijn met het draaien van de bruggen. De opening van de Slauerhoffbrug en de Hermesbrug in Leeuwarden moesten beide tevoren worden aangevraagd via de Provincie maar dat was prima te doen. Het leuke is ook dat je altijd andere mensen ontmoet. In een woonhuis, spreek je je buren uiteraard. Maar wanneer je ergens tijdelijk ligt komt er altijd wel iemand een praatje maken die ook aan boord van een schip woont of mensen die geïnteresseerd zijn. Mensen, lees mannen, zijn vaak nieuwsgierig wat voor techniek er aan boord is. (Vrouwen stellen meer vragen over, krijg je het wel warm? Of kun je gewoon in douchen of in bad?) Dit keer spraken we de schipper van de YE 49, tevens vrijwilliger voor de Stichting Vaarkracht. 
Een prachtige organisatie welke vaartochten organiseren voor kankerpatiënten. Hun motto: Even een moment geen kankerpatiënt. Wat ze allemaal doen lees je hier. Maar deze man was zo vol passie en na een bezoek aan de website, zijn we erover gaan denken om ons schip in de toekomst in te zetten voor dit mooie initiatief.
Maar goed, wat techniek betreft, we lagen nog maar een paar uur in Leeuwarden en de generator weigerde te starten maar gelukkig kon het door Martin snel worden verholpen. Na de generator begon de hydrofoor te haperen.(Een hydrofoor is een installatie waarmee de waterleiding op druk gehouden wordt). Omdat we niet het risico wilden nemen met oud & nieuw zonder water te zitten hebben we wat schipperskennissen uit Leeuwarden geraadpleegd met de vraag of zij bekend zijn met bedrijven in de buurt. Uiteindelijk heeft Martin het zelf op kunnen lossen door de balg in het expansievat te vullen met lucht via de compressor, dus de eerste dag werden we bezig gehouden met akkefietjes.
Maar goed, eind goed al goed want alles werkte weer!
Bewaren