Van zomer in Earnewald naar herfst in Hoogkerk

Vanuit het toen nog zonnige en mooie Earnewald, waar we graag genieten van de rust en de natuur, zijn we gevaren naar Wergea (of Warga in het Nederlands). De bedoeling was om aan te meren in Wergea maar helaas, de haven was vol.

Wergea

Wergea ligt in de gemeente Leeuwarden, en is een Terpdorp en ontstond in de vroege middeleeuwen.

In de 16e en 17e eeuw ontwikkelde het zich dankzij goede waterverbindingen en werd het een centrum van handel en scheepvaart. In 1886 werd in Wergea de eerste zuivelfabriek van Nederland opgericht. Nog veel eerder in 1664 werd door Vrouck van Popma het weduwenhof opgericht voor arme weduwen. De houten gebouwen werden 200 jaar later herbouwd in 1864, zie foto.

Heel bruisend is het dorp niet, zeker niet als je net uit het feestgedruis van het skutsjesillen komt maar ik vind het altijd ongelofelijk schattig. Maar goed we varen voorbij… en komen aan in Leeuwarden. Daar meren we even af en maken we nieuwe plannen voor het vervolg. We hebben een mooi plekje vlak bij de paardjes dus slapen hier een nachtje.

Het plan werd om langzaamaan richting Groningen te varen, aangezien de vakantie er bijna op zat. Door het fantastische zomerse weer wat maar niet ophield, zijn we daarom nog een paar dagen op het Bergumermeer beland. Er is een camping en vakantiepark met een strandje en restaurant dus veel gezelligheid om ons heen. We hebben in de baai 3 nachten op de spudpaal gelegen en met de bijboot waren we binnen 20 minuten in Bergum. Ook een gezellig dorp, met aardig wat horeca, woon/kleding winkels en verschillende supermarkten.

Daarna kwam er toch echt een focus op de terugreis, richting Hoogkerk. We kiezen dus voor Hoogkerk/Groningen in plaats van Lemmer om daar nog even van de stad te genieten en zodat Martin op de fiets naar zijn werk kan met dit mooie weer.

We varen weer verder langs het Hollandse landschap met de vogeltjes, paardjes, koeien en schapen. Ik kan daar geen genoeg van krijgen.

Gaarkeukensluis

Als we aankomen bij de sluis Gaarkeuken in Groningen (op de foto hieronder) zie je dat er 3 rode lichten branden. Eerlijk te bekennen moest ik even Googlen wat het nou precies betekende, dus voor degene die het ook wil weten….

Er wordt gespuid: Drie rode lampen in een driehoek met de punt naar boven. Er ontstaat een stroming van het spuiwerk af. Je wordt achteruit geduwd.  

Nou goed, geen last van gehad en Harry bekijkt het allemaal nog eens rustig in de sluis.

De suikerfabriek

Dan komen we al gauw aan bij de suikerfabriek waar we voor een nachtje aanmeren om te wachten op de brugwachter die morgen komt voor de brugopeningen. (Het verhaal van de suikerfabriek zelf schreef ik in een van mijn vorige blogs, zie hier) Ik fotografeer weer de vele keien op de kade en vraag me telkens af wat al die keien daar doen. Ondertussen weet ik het, het is kalksteen wat als hulpgrondstof gebruikt wordt in het verwerkingsproces.

Mocht je het leuk vinden om te lezen, hieronder staat het proces van suikerbiet tot kilo suiker. Heeft niets met scheepvaart te maken, ik weet het, maar gewoon even leuk.

Na vermenging met cokes worden de keien op 1.400 graden celcius verbrand in de kalkoven daardoor vindt er een chemisch proces plaats. Hierbij ontstaat ongebluste kalk welke wordt geblust met ruwsap dat 15 procent suiker bevat.

• Zodra het gezuiverd is van zouten, zuren, eiwitten en andere stoffen, ontstaat het geelgroene dunsap.
• In verdampers wordt het dunsap ingedikt tot zeventig procent suiker. Zo ontstaat diksap
• In zogenoemde kookpannen worden aan het diksap fijne kristallen (zeg maar: poedersuiker) toegevoegd. Dit heet enten. Door steeds meer water te verdampen, groeien de suikerkristallen.
• Nu moeten in centrifuges alleen nog de suikerkristallen van de stroopachtige vloeistof gescheiden worden. De suiker wordt gedroogd en in silo's opgeslagen totdat de kilopakken suiker kunnen worden gevuld.
  

Hoogkerk

Ondertussen liggen we alweer 5 weken in Hoogkerk. Met het mooie weer hebben we regelmatig tochtjes gemaakt met de elektrische scooter. Omdat deze zo heerlijk stil is, storen we niemand in de natuurgebieden. Ik heb altijd een fascinatie voor reigers... als Martin vraagt wat is er anders aan deze reiger dan in Lemmer? Weet ik zo even geen antwoord maar toch stoppen we dus ook hier even voor wat foto's ;-)

Autokraan

Na de prachtige zomer wilden we de bijboot en de scooter weer aan boord hijsen maar stopte de autokraan ermee. We kwamen er al snel achter dat het in de elektromotor zat van de lier (kortsluiting) dus de elektromotor weggebracht maar helaas deze bleek niet te repareren omdat hij was doorgebrand. Gelukkig was een nieuwe vrij snel leverbaar en werd deze geplaatst en is alles weer aan boord gehesen ondertussen. 

CVO

Over 2 weken zit de periode in Groningen er ook weer op en varen we naar de werf in Leeuwarden voor de verlenging van onze CVO keuring. Een CVO-keuring (Certificaat van Onderzoek) is sinds 2018 verplicht voor vaartuigen die langer zijn dan 20 meter of die groter zijn dan 100 kubieke meter. Het schip gaat het water uit, de vlakdikte wordt dan onder andere gemeten. Maar daarover later meer….