Twee Provinciehoofdsteden op een dag
Vrijdagmiddag 7 oktober 2022, we varen uit Hoogkerk/Groningen weg naar de werf in Leeuwarden.
Er staat best wat wind. Op zich is wind met varen niet een heel groot probleem, maar door Hoogkerk heen moet je steeds wachten op bruggen waardoor je niet doorkunt varen. Omdat je zonder gang met dwarswind moeizaam kunt corrigeren en hij ook direct na een scherpe bocht ligt is dit een lastige brug.
Terwijl Martin zich bezighoudt met wind en navigeren want de brug is ook nog best smal, zie ik op de brug KINDERVERLATENBRUG staan.
De naam Kinderverlatenbrug interesseert me dus ga ik eens Googlen, ik vind het best een rare naam namelijk. Wie noemt er nou een brug naar kinderen die zijn verlaten is mijn eerste gedachte. Maar als snel lees ik dat verlaten komt blijkbaar niet van in de steek laten, maar van het Groningse woord “verlaat” wat betekent sluis.
De sluizen dateerden uit de periode 1654-1657. Ze zijn in het midden van de 19e eeuw verwijderd. Een van de 2 dubbele verlaten daar ten westen van Hoogkerk heette kinderverlaat. Stukken uit vermoedelijk 1839 bewijzen dat, nou goed ik was er toen nog niet dus geloof het maar gewoon.
Het is enorm rustig op het vaarwater, het lijkt wel of iedereen het water verlaten heeft. Daardoor hoeven we niet te wachten voor de sluis en liggen er dus eenzaam in.
Eigenlijk was het plan om ergens op het Bergumermeer te overnachten maar omdat het allemaal zo voorspoedig liep zijn we 1,5 uur langer doorgevaren naar Leeuwarden. Net voor het donker kwamen we aan, de brugwachter was helaas al naar huis dus overnachten we voor de brug tot we er morgenochtend erdoor kunnen varen.
Net door de brug stuurboord uit is de “Scheepswerf Welgelegen” Er ligt nu nog een ander schip op de helling (helemaal links op de foto) maar maandagmorgen vroeg gaat deze meteen het water in. Dit is dus de plek voor komende week
Maandagmorgen gaan we het water uit
Ik ga proberen aan de hand van wat foto’s te laten zien hoe het schip op het droge wordt gezet.
We gaan eruit op een dwarshelling. Haaks op het water lopen een aantal rails waarop een slede rijdt die in het water zakt en met een lier omhoog getrokken wordt. Ik heb zo'n slede met balk omcirkeld op de onderstaande foto.
Op de volgende foto zie je de palen in het water staan. (de sledes zijn dus onderwater) Deze palen geven voor ons de plaats aan waar het schip langs moet komen te liggen. Dus varen we netjes achteruit tot we naast de palen liggen en dus over de liggers heen. Daar merk je niets van want de liggers liggen dieper in het water, vandaar de palen als markering.
Als we netjes langs de palen liggen, wordt er gekeken of er geen obstakels onder het schip de helling gaan raken. Denk hierbij aan onze spudpaal die iets onder het schip uitsteekt dus gaan we een metertje achteruit zodat deze vrij ligt.
Ondertussen zijn we al een stukje meer omhoog getrokken de helling op. Je ziet hier ook goed als je naar het dak van de werf kijkt dat we al behoorlijk scheefgetrokken worden
En weer een stukje dichterbij, de lieren maken een hoop lawaai maar ze zijn op deze werf heel beheerst en rustig om alles zo goed en voorzichtig mogelijk te laten verlopen. Hier een paar seconde filmpje om te zien hoe langzaam en beheerst het gaat.
[embed=videolink]{"video":"https://vimeo.com/758789744","width":"750","height":"425","nocookie":"0"}[/embed]
Uiteindelijk liggen we tegen bijna tegen de lieren aan
en als we helemaal goed liggen is dit mijn uitzicht uit het raam. Letterlijk hoog en droog.....
Omdat het schip schuin de helling opgetrokken wordt hebben we wat dingen aan boord veiliggesteld, denk aan wat grote vazen en onze glazen lamp. Als je hieronder naar de linker foto kijkt zou je kunnen denken dat we het heel romantisch hadden, maar helaas de rechter foto toont het werkelijke beeld want de drank in dit kastje waren we even vergeten…..
Het onderwaterschip is ondertussen schoongespoten, de alg en dergelijke is eraf. Morgenvroeg komt de keurmeester, dan horen we of we goed gekeurd worden voor verlenging van het CVO. Of dat er toch aanpassingen moeten komen. Tot zover, dus tot de volgende keer!