Een terugblik op onze wintercruise

Allereerst welkom aan onze nieuwe abonnee’s, veel leesplezier!

Er zijn een paar maanden voorbij, ik denk gelukkig want winter is zoals de vaste lezers weten niet echt mijn ding. Op het moment dat mijn brein zich focust op voorjaar en de maand maart me een stukje dichterbij brengt gaat het sneeuwen…. Gadverdamme.

We klagen kort, want we hebben een groot deel van de winterperiode onderbroken met een mooie cruise. Ik zal in deze blog onze ervaring delen met name omdat het scheeps gerelateerd is met nautische details. Was ik naar de sneeuw gegaan had ik het wellicht niet gedaan. Nou geloof ik niet dat ik daar ooit voor zal betalen om naar de sneeuw te mogen maar goed ieder zijn ding ;-) Ik moet toegeven dat het schrijven erover ook een herbeleving is, heerlijk.

Van half december '22 tot half januari '23, ja zeker 36 dagen om precies te zijn hebben we ons eigen schip verruilt voor een iets groter formaat. Water hoort nu eenmaal in ons leven, dus ook tijdens onze vakantie ;-)

Om precies te zijn van Bremerhaven naar de Caribbean en daarna weer terug varend naar Bremerhaven. De Duitse cruiserederij heet Tui en vaart onder de vlag van Valletta in Malta. (Dat is ongetwijfeld belastingtechnisch voordeliger dan de Duitse thuishaven) Het schip heet de Mein Schiff 3, de rederij heeft 6 schepen, namelijk Mein Schiff 1 t/m 6. Heel creatief, daar moet lang over nagedacht zijn.

We gaan met een auto volgeladen, werkelijk afgeladen want we hadden 5 koffers mee. 3 met kleding voor de warme en de koudere dagen! En 2 koffers met ruim 40 kilo sondevoeding en allerlei zorgmateriaal. Daarnaast nog een scootmobiel, dit alles bij elkaar was met het vliegtuig niet zo eenvoudig, dus mooi dat we met de auto ernaartoe konden rijden. Prima dat het zo kan, 6x controleren of mijn paspoort wel in mijn tas zit, is echt een tik van mij…. Of die documenten ineens pootjes krijgen maar toch nog even checken, dan starten we de auto. Het is op dat moment 1 graad in Bremerhaven, dus we kunnen niet wachten tot we naar de zonnige temperaturen gaan!

We starten in de Diamantbar (een van de velen bars, later in deze blog vertel ik meer over het schip) met een security training. Deze training is verplicht bij aanvang zodat je in geval van nood weet waar je je reddingsvesten moet halen en welke reddingsboot voor jou klaar staat enz. Daarna om 15:00 mogen we inchecken in onze cabine.

Een mooi moment voor mij om een foto te schieten, nu alles nog zo netjes is, want dat blijft een uitdaging in zo’n kleine ruimte Toch is er enorm veel opbergruimte en hebben we zelfs met onze 5 koffers nog lege opbergkasten over. De cabine heeft een douche met wastafel en toilet. Er is een prima bank, een lits-jumeaux bed en een bureau met een eigen Nespresso machine voor een bakje koffie op het balkon. We hebben trouwens een heerlijk balkon, met 2 ligstoelen. Het is iets ruimer dan de zijbalkons, dit komt omdat we een hut op het achterdek hebben.  Zo kan er nog een voetenbank voor de ligstoel staan.

Om 18:00 gingen de trossen los, wat gevierd werd met Cava in allerlei varianten. De scheepshoorn toetert 3x zoals gebruikelijk en we varen weg uit Bremerhaven.

• De loods komt altijd (is verzekeringstechnisch ook verplicht) aan boord, wanneer we een haven in of uitvaren. Een loods is een specialist met grote bekendheid van het plaatselijk vaarwater, die de kapitein adviseert bij het navigeren door een bepaald gebied. De kapitein blijft eindverantwoordelijk, de loods heeft slechts een adviserende functie. Het is aan de kapitein om het advies van de loods op te volgen. Een loods wordt op zee aan boord genomen vanaf een loodsboot of per helikopter.

Een week op zee voor we bij de eerste haven aankomen, hoe is dat? Ik had bewust geen dure wifibundel voor op zee bijgeboekt, ik wilde echt even volledige rust ervaren. Toch was ik heus wel benieuwd hoor hoe dat zou zijn zonder Wifi. Ik ben namelijk redelijk verslaafd aan mijn mobiel in het dagelijks leven, dat durf ik wel toe te geven. Maar nu terugblikkend vond ik het heerlijk.

Wat ervaringen van onze eerste week,

• Zo schrokken we de eerste keer wakker van het noodsignaal aan boord…. Geen paniek het was de emergency training van de crew. Deze meldingen worden natuurlijk luid en duidelijk doorgegeven binnen onze cabine speaker, die voor mijn gevoel boven mijn kussen hing. Maar goed blijkbaar had men de kapitein niet geïnformeerd dat wij de avond ervoor nog een uurtje extra nodig hadden ;-)
• We hadden behoorlijke storm! Een woeste zee met behoorlijke golfslag zorgt voor veel onstabiliteit tijdens het lopen. Zelfs in bed lig je te schudden (ik vind het heerlijk, Martin kon er niet van slapen) in de kamer schuiven de laden regelmatig spontaan open. In de bar op dek 5 een harde klap, toen gingen er heel wat flessen drank om. Ik heb het kort geprobeerd vast te leggen op video maar vond het te onrustig buiten. 
• Iedere morgen start het ontbijt met Prosecco en ik verbaas me dus elke dag weer over de hoeveelheid flessen die er al doorgaan. Ik lust graag een wijntje maar elke dag starten met sect of Prosecco, nee dank. Overigens zijn wij daarin een uitzondering want na de bubbels gaat men hier gerust verder met bier of cocktails. Gelukkig geen vervelende dronken mensen ervaren.
• De temperatuur neemt lekker toe, we starten immers met 1 graad en ter hoogte van Frankrijk was het ondertussen 13,6 celsius, bij Portugal klimt de temperatuur naar 16,8 graden en na een week bij aankomst in Las Palmas is het 20 graden.
• Onderweg is de gemiddelde diepte onder het schip 2 km, dat is best veel, we hebben nu 3400km gevaren.

Las Palmas was heerlijk, we hadden een zonnige dag en na wat contact met familie varen we s avonds laat weer verder. Weer een week aan boord want we maken nu de oversteek naar het Caribische gebied, Sint Maarten is de eerst volgende bestemming.

De 2^e week

• Er is s’avonds regelmatig een poolparty, startend met het thema afscheid van Europa op weg naar de Caribbean. Eigenlijk verzinnen ze telkens een ander thema, bijv. een white party, Slager festival, 80’s party enz. het gaat immers om het plezier in de warmte buiten aan dek. Want de temperatuur loopt avonds ook op naar zwoel, tussen de 20 en 25 graden.
• Overdag liggen we regelmatig aan het bovenste dek, 1 dek hoger dan het zwembad, waar we wat lezen en turen over zee, ik kan blijkbaar een uur staren naar de golven, denkend dat ik een boek lees maar blijkbaar ben ik nog steeds op dezelfde bladzijde gebleven.
• Na de middag starten wij ook met een wijntje, we proberen ons nog steeds te gedragen wat dat tijdstip aangaat. Met vaak een siësta dus heel druk maken we ons niet.
• Echt het vermelden waard. De Bossies waren zeer vroeg op!

Rond 6:30 moest ik plassen en kreeg ik het gekke idee om eens de zonsopkomst te ervaren. Nu zul je denken dat is toch niet gek, nou voor mij wel. Mijn bed is heilig en als ik zo’n idee heb is het nooit wanneer ik in bed lig maar of teveel heb gedronken of op een tijdstip dat ik goed uitgeslapen ben. Maar de klok ging afgelopen nacht weer een uur terug dus dat hielp ook mee. En met al deze zeedagen maakt het toch niets uit of je nu langer uitslaapt of je de uurtjes inhaalt op een ander moment van de dag. Dus uit bed, staart in mijn haar en even snel iets aangetrokken, Martin moest ook even wennen aan mijn idee  maar ging trouw mee. Tot mijn verbazing, ja dat ben ik hier aan boord nogal eens, waren we niet eens de enigen. Er waren al hardlopers en wandelaars aanwezig. In het zwembad werden fanatiek baantjes getrokken en mijn stoere gevoel was meteen verdwenen… Ik heb het wel nog wel vast laten leggen op foto, niet de meest charmante overigens maar oke het was nog vroeg.

De Atlantische oceaan

Iedere dag verbazen wij ons weer hoe oneindig het water is. De Atlantische oceaan is is de oceaan die de continenten Afrika en Europa in het oosten scheidt van de continenten Noord- en Zuid-Amerika in het westen. Na de Grote Oceaan is het zowel in oppervlakte als volume de 2e oceaan ter wereld. De Atlantische Oceaan bedekt ongeveer een vijfde deel van de Aarde met een gemiddelde diepte van 3926 m

Extra info: De Atlantische Oceaan begon zich ongeveer 160 miljoen jaar geleden te vormen, en nadat Columbus de oversteek had gemaakt naar Amerika nam het verkeer over de oceaan snel toe.

• In 1819 maakte het eerste schip de Savannah, de oversteek met een stoommachine aan boord, maar het grootste deel van de reis werd nog gezeild.
• In 1866 werd door de Amerikaanse zakenman Cyrus Field de eerste trans-Atlantische telegraafkabel, aangelegd tussen Ierland en Newfoundland. Met deze kabel kon men via morsecode binnen enkele minuten tussen Europa en Noord-Amerika communiceren.
• De eerste non-stop overtocht met een vliegtuig vond plaats op 14 juni 1919 toen John Alcock en Arthur Whitten Brown in een Vickers Vimy bommenwerper van Newfoundland naar Ierland vlogen.
• De eerste non-stop solovlucht werd op 21 mei 1927 uitgevoerd door Charles Lindbergh in The spirit of St. Louis.

Ik heb uiteraard geen idee of het je interesseert maar ik heb getracht jullie iets informatiefs bij te brengen over deze indrukwekkende oceaan ;-) Maar zeg nou zelf, hier kun je toch oneindig lang naar kijken?

We komen in Amerikaanse wateren met andere regels

We naderden een kentering qua betonning op zee. Voor wie geïnteresseerd is, een nautisch weetje, want we stappen over van het Europese Iala A (Alpha) naar het Amerikaanse nautische systeem Iala B (Bravo).

• lala A is het Europese betonningssysteem, waarbij je de groene betonning aan stuurboordzijde hebt bij het binnenvaren van een haven (gezien vanaf zee)
• Iala Bravo is van toepassing op het Amerikaanse systeem, dus de rode betonning ligt aan stuurboord en de groene betonning aan bakboord.

Aankomst na 2 weken op Sint Maarten!

Hoera, land in zicht we zijn op Sint Maarten, we hadden rekening gehouden om op tijd op te staan en klaar te zijn want we hadden net als iedereen zin in een dagje aan de wal maar dat was niet zo vanzelfsprekend.

Vanaf het balkon kunnen we het aanmeren van het schip redelijk goed volgen maar het duurde lang! Er werd druk gecommuniceerd tussen de matrozen die bezig waren met de touwen, het nautische team vanuit de stuurhut en de mensen aan de wal. Uiteindelijk knapte er 1 van de reusachtige touwen achterop het schip. Dat was een enorme knal want er staat behoorlijk wat spanning op. Ik heb helaas ervaring uit onze tijd in de binnenvaart, minder dikke touwen dat wel, maar ik heb van de enorme spanning die op een kapot schietende touw staat, dagenlang gekneusde ribben gehad.

Deze touwen van het zeeschip zijn 3x zo dik, dus te zwaar om aan de kade gegooid te worden. Daarom gooit men eerst een lijn, waar een iets dikker touw aan zit. Dit dikkere touw wordt vervolgens aan de trekhaak van een auto gebonden. Deze auto trekt dit touw op de wal, waar vervolgens de zware touwen van het zeeschip aan vast zitten.

Op de volgende foto, zie je de dikke touwen om de bolders en het dunnere touw ligt er nog naast liggen.

Na lang wachten, kwam het woord van de kapitein

“Er zijn teveel moeilijkheden met de wind om aan te kunnen meren. Windstoten van 35 knopen, we kunnen op deze manier niet aanmeren in Sint Maarten. We zullen het eiland verlaten en zoeken naar een alternatieve locatie/oplossing. We houden u op de hoogte”

Daar stond iedereen dan met teleurgestelde gezichten, klaar om aan de wal te gaan. Maar niet dus. Tijdens deze aanmeer problemen zijn we vast buiten op het achterdek van de 12e etage gaan ontbijten. Vanaf daar konden we het aanmeer proces ook goed zien want ik ging er nog steeds vanuit dat er een oplossing kwam. Ze zouden toch niet zomaar wegvaren? Dus wachten we geduldig op de vervolg instructies van de kapitein, Martin volgde de stress tussen de matrozen beneden en ik zocht naar zeeschildpadden waarvan ik er een boven zag komen en direct ook weer onder zag gaan. Toch een mooi moment!

Na een half uur gaf de kapitein door dat we met het schip rond gingen om proberen aan de andere kade vast te maken. Yes, na 2 uur lagen we eindelijk vast!  Door deze vertraging mochten we dus ook 2 uur langer op Sint Maarten blijven. De hele dag bleef de boegschroef draaien om het schip bij de kade te kunnen houden, zoveel wind stond er. Maar goed, rond 10:30 zetten wij voeten aan wal op Sint Maarten. Jippie!

Na een mooie zonnige dag, vieren we kerstavond aan boord.

We vervolgen onze reis tijdens Kerst naar Curacao waar we zwommen met schildpadden, bezoeken Aruba, La Romana waar we met een speedboot verschillende eilanden aandoen en zwemmen tussen de zeesterren! Varen naar Isla Catalina, een eiland in de Dominicaanse republiek en tijdens het varen naar Tortola een van de Britse maagdeneilanden, vieren we ook nog Oud en Nieuw op zee. Er is een extra nachtbuffet wat geopend wordt om 00:00, ongelofelijk of men 7 dagen niet gegeten heeft. Ik vind het overdadig (wellicht omdat ik zelf niet kan eten, soms ben ik de verhoudingen een beetje kwijt) maar wat ik hier zie is veel, heel veel. Van oesters tot een chocolade fontein, het is teveel om te benoemen, zelfs om foto’s van te maken.

We wensen iedereen die dit leest, op elk moment van het jaar zo ook in maart, een ongelofelijk goed jaar, in alle opzichten maar vooral op gebied van gezondheid, de rest is extra.

We zijn met nieuwjaarsdag dus op Tortola nemen een tour over het eiland. Na de rit, belanden we in een eeuwenoude rumdistilleerderij met vintage apparatuur. Voor we er erg in hebben nemen we deel aan de proeverij van 6 verschillende soorten rum en gaan nog vrolijker verder met de rit.

De volgende dag varen we naar Antiqua St. John’s waar we met een helicopter vliegen over de werkende, Soufrière Hills-vulkaan ook zo bijzonder.

Als je ooit de kans krijgt echt doen! Hier vliegen we terug naar de basis over "ons" Cruiseschip heen.

Weer 6 dagen op zee

Van Antigua naar Tenerife, zijn we wederom 6 dagen op zee. De terugweg klinkt voor ons ongezellig we hebben immers nog 2 weken te gaan. Geen internet en nog heerlijk weer, dus een fantastisch vooruitzicht. Nou goed, we doen een rondje langs de reddingsboten, kijken of de onze er nog hangt in geval van nood

Even bekijken hoeveel personen er op de reddingsvlotten kunnen, dat zijn er best veel 101 per vlot (dat zijn de witte rollen die je ziet op de foto) en met een gerust gevoel starten we zo deze zeedagen.

We vertrekken 2 uur later dan gepland vanaf Antigua richting Tenerife, het wachten was namelijk op de ambulance omdat een passagier van boord naar een ziekenhuis moest. Om 21:30 is uiteindelijk opnieuw de afvaart maar eenmaal op zee om 23:45 roept de kapitein door de speaker, “we moeten terug naar de haven wegens een nieuw medisch noodgeval aan boord”. Dus we varen weer terug naar Antigua. Uiteindelijk rond 3:00 nachts vertrekt het schip alsnog richting Tenerife. Ook dat gebeurd helaas… er is een ziekenhuis aan boord en ze kunnen opereren maar met 6 zeedagen te gaan nemen ze geen risico’s. Er wordt later ook nog een patient met een helicopter van boord gehaald. Na een week varen komen we aan op Tenerife, Santa Cruz.

Op dek 5 was de bemanning bezig met het verfwerk en dat is voor ons even leuk te weten wat voor materialen ze gebruiken en hoe ze te werk gaan. Ze gebruiken dezelfde verf merken als wij aan boord, Intertuff en International.

Een blik naar boven en ik zie de stuurhut die over stuurboord buiten het schip uitsteekt. We mijmeren vaak samen, als we toch jong waren… Martin naar de zeevaartschool en ik iets anders leuks aan boord, functies zat hier. Of is omscholen alsnog een optie?

Vandaag zal ik wat info en foto’s delen van het schip, wat is er zoal aan boord…. Sommige foto’s zijn avonds genomen omdat het dan mooi rustig is voor de foto. Als je overdadige luxe niet aankunt, stop hier dan en scroll niet verder. Slechts een waarschuwing ;-)

Info over Mein schiff 3

TUI Cruises heeft een onafhankelijke milieuadviesraad opgericht, met 4 experts op het gebied van wetenschap, scheepvaart en politiek het Hamburg Cross Advies over het drijven van bedrijven over milieu- en klimaatbescherming. Als een toonaangevend cruisebedrijf is het doel van Tui de cruises zo schoon mogelijk te ontwerpen. Ze hebben de meest recente en milieuvriendelijke Scheepsvloot wereldwijd

De lengte van het schip Mein Schiff 3 is 293meter en 42 m breed. Dus eigenlijk nog breder dan ons schip lang is, want ons schip is maar 35 meter lang. Mein Schiff 3 heeft in totaal 1253 hutten voor 2506 passagiers. Wij zaten op dek 11 met een cabine achterop het schip.

Toen wij aan boord waren, waren er 2100 passagiers, bediend door 1000 bemanningsleden/personeel. Het schip heeft 15 dekken maar eigenlijk 14 want dek 13 is overgeslagen, en 10 liften.

Het heeft 2 zwembaden, 1 binnen en 1 buiten met 3 bubbelbaden  Er zijn zowel buiten als binnen verschillende bars/lounges, totaal 12. De meesten met live muziek vanaf 21:00 avonds.

Natuurlijk ook verschillende restaurants 11 om precies te zijn, met als grootste verschil het buffet, die bijna altijd open is en de 2 a la carte restaurants, waar je iedere avond verschillende 5 gangen diners kunt kiezen. Onder de andere a la carte restaurants maken de specialiteiten van de desbetreffende keuken het verschil. Zo is er,

• Japans restaurant met een sterkok uit Berlijn
• Italiaans specialiteiten restaurant 
• Steakhouse
• Visrestaurant,
• Bistró restaurants waarvan de 1 iets formeler (met tafel linnen) 
• De  backstube waar je allerlei onbelegde broodjes kunt kiezen of belegde baguettes/panini’s kunt laten maken. Niet te vergeten de Duitse taarten het is een Duitse rederij dus van 15:30 tot 16:30 staan er ongelofelijk veel taarten voor je klaar. Naast deze tijden staat er ook altijd wat cake en gebak maar in het dagelijkse kuchen uurtje gaan de Duitsers hier los.

Buiten is er een sportveld met tribune waar balsporten mogelijk zijn maar ook spinningbike trainingen worden gegeven of danslessen. Of zoals afgelopen zondag de WK finale werd gekeken op een groot scherm.

Binnen is er ook een fitnessruimte met yoga mogelijkheden of iets intensiever kracht/cardiotrainingen, eveneens met fietsen. Zeker zo uitgebreid als een sportschool maar dan met uitzicht op zee. Voor de niet sportievelingen, hier ga je bijna met plezier naartoe. Oh er staat ook een weegschaal mocht je niet verrast willen worden als je weer thuiskomt 

Naast de fitness ruimte is er een Spagedeelte voor van massages of het genieten van diverse soorten sauna’s, voetenbaden of warmtebanken, er is ook een liggedeelte met ligbedden buiten. Je kunt er zelfs naar de kapper of de nagelsalon.

Rondom de bovenste 2 dekken zijn er ligstoelen of loungeseats voor als de zon schijnt. Het ene dek rondom het buitenzwembad het andere dek ligstoelen gesitueerd met uitzicht over zee.

Buiten dit alles wordt er iedere dag/avond een programma opgesteld met diverse activiteiten. Van sportieve activiteiten tot bingo of creatieve- of kookcursussen waar je je voor kunt aanmelden tegen (kleine) vergoedingen.

Als je na dit verhaal denkt, poeh is het niet wat overdreven denk ik dat ik je alleen maar gelijk kan geven. Ik voelde me daar echt een prinses en toch presteren mensen het om te gaan klagen. Na een periode van intense luxe schijnen er een hoeveelheid aan mensen te wennen aan deze vorm van leven. Jammer genoeg worden ze ontevreden, willen ze meer en raken verveelt en zien ze de luxe die hen geboden wordt niet meer.. Een drankje wat niet snel genoeg geserveerd wordt, pfff men heeft 24 uur all inclusive aan boord. Ze vinden dat er teveel zeedagen in deze reis aanwezig zijn, terwijl het schema voor het boeken al duidelijk is. Of teveel golven, of de kapitein daar iets aan kan doen.
Ook iemand die vond dat er te weinig entertainment was avond’s, (ieder avond 3 bars met live muziek en een theatershow maar goed…) Wanneer ik dan opnoem wat er allemaal is zegt ze: “ja ik hoef het niet want ik ga iedere avond om 22:00 naar bed.” Snap jij het nog?
Of iemand die de afstand van de haven naar het centrum te ver vond lopen, dan hebben we het over 10 minuten…. Wat verwachten ze nou eigenlijk? Sommige mensen zeuren om het zeuren, blijkbaar ik weet het ook niet. De mens is soms een raar wezen.

We hebben prachtige reis gehad, ruim 21.000km gevaren, leuke mensen ontmoet en voelden ons 5 weken lang miljonair. Zelfs een regenboog op het water ervaren, een drijvende regenboog… Het was zo bijzonder!! 

Harry

De meeste mensen weten dat Harry sinds vorig jaar bij ons aan boord woont. Harry is een knalrood stokstaartje, die bij ons op het terras staat. Ik praat tegen hem en hij proost af en toe mee. Ja klinkt gek, wellicht is dat het ook 

Terwijl ik een van de laastste dagen van deze vakantie de Tui folder bekijk voor de cruises van 2024 staat op de achterkant ook een “Harry” aan boord!

Is dit een teken voor een nieuwe reis? Eerst maar eens varen met ons eigen schip, we kunnen niet wachten op mooi weer! Onze plannen zijn Maastricht deze zomer maar eerst nog het schuren en verven.....