Onlangs dacht ik, ik zal jullie weer eens bijpraten middels een blog. Maar tegelijkertijd die mensen kunnen wel gek worden over onze verfpraat. Wanneer je een schip hebt loop je menig uur met de verfkwast in de hand of schuurpapier. De schippers onder ons zullen het herkennen….

Goh, ik zie dat de laatste blog alweer eind juni was! Wat vliegt de tijd toch weer...

Ik zal jullie bijpraten na onze ontspannen zomer. Na Franeker (we waren daar voor het verlengen van de spudpalen) zijn we terug

Half mei schreef ik in ons laatste blog, dat ik jullie mee naar buiten zou nemen....

Eigenlijk start in april/mei normaal gesproken het buiten (verf)werk. Tenminste als het weer het toelaat. Schuren kan natuurlijk al snel maar voor verven moet het wel stabiel weer zijn. Droog licht, zonnig en niet teveel wind, laten we dit weertype nou weinig hebben gehad.

Vorig jaar was het al vroeg in het jaar superweer en wellicht met deze gedachte viel het wat tegen. Het is steeds redelijk onvoorspelbaar weer en met een roefdek lakken moet je gaan voor zekerheid. Zo werden er dagelijks verschillende "weer apps" op losgelaten.

We zijn wel een stuk opgeschoten hoor maar nog niet zo ver als gehoopt. De roefdekken, de autokraan, de pet van de stuurhut, de mast achterop en het ankerlier staan allemaal in de lak.

Dit keer kozen we voor de Sikkens Rubbol SB, deze is vele malen beter qua verwerking en mooier van glans. De roefdekken zijn heel lichtblauw, veel lichter dan voorheen. De vorige kleur vonden we toch een beetje te blauw en deed me denken aan een "zwembadbodem". De lichte variant staat frisser en wellicht trekt het ook minder warmte aan. De kont is een tint donkerder maar wel in dezelfde kleuren serie.

Het pinksterweekend zouden we, voor een aantal weken, naar Leeuwarden varen. Vanwege de harde wind en regen afgelopen weekend hebben we dit uitgesteld. Zo kon Martin 2^e pinksterdag nog wat schuren en bijplekken en vertrekken we nu over een kleine week. Eerst een paar dagen naar Franeker, daar wordt de spudpaal verlengt, zodat we op wat diepere gebieden ook de spudpaal voorop in de grond kunnen laten zakken. Daarna zullen we wèl naar Leeuwarden varen om gezellig in de stad te liggen…. Maar eerst stuur ik de volgende update vanuit Franeker!

De waterleiding zoals ik vertelde in het vorige blog was inderdaad het lek wat zorgde voor een aantal liters water onderin. Het is een hardnekkig lek wat na dichtdraaien bleef lekken, na waterdichte kit bleef lekken en na waterdichte tape ook nog bleef lekken. Het zijn maar druppeltjes maar toch. Eens zien of na de hernia periode er een nieuwe koppeling tussen kan want nu is deze plek niet heel comfortabel om te repareren.

De kop is geschilderd deze staat nu ook bijna helemaal strak in de verf! Alleen het witte randje nog en de letters wit, dus de eindfoto volgt.

Hier alvast 2 foto's voor en na (tot nu toe)

Komend weekend wordt het achterdek geschuurd en in de grondverf gezet. (Als het weer meewerkt)

Ik denk dat dat echt een super resultaat geeft want daar is het schip echt aan toe. Zeker nu de rest geverfd is, valt wat nog niet gedaan is extra op, kijk maar.

En wèèr staat het blog in het teken van schuren en verven! Het is een behoorlijke klus om een schip van 35 meter goed in de verf te krijgen. Martin is nu 2 jaar bezig en het is bijna klaar. Nou ja, klaar.... Het is nooit klaar maar dan staat alles in de verf zoals wij het graag wilden. Het schip had qua verfwerk een behoorlijke achterstallig onderhoud. Veel gebladderd, dus fors terugschuren en weer opbouwen met lagen primer en laklagen. Vanaf volgend jaar is het hopelijk een kwestie van bijhouden.

Afgelopen weken is hij vooral druk geweest met het achterdek schuren en in de primer zetten. Dat knapt al aardig op, maar wat zo’n simpel rood randje rondom de stuurhut doet vind ik echt bijzonder. Daar lijkt het wit nog witter van te worden.

De kop is klaar, de sterren glimmen weer en de letters zijn ook weer fris wit!

Laatst vroeg iemand me op Instagram of de sterren een betekenis hebben. Ik heb het vorig jaar uitgezocht en verteld in een blog maar gezien de vele nieuwe lezers zal ik de uitleg nog een keer plaatsen, voor degene die het leuk vindt.

De ster die je wel ziet op de boeing van klassieke schepen is een oculus. Oculi kwamen reeds voor op schepen uit de oudheid, maar dan als oog, cirkel of halve maan. De verklaring zou kunnen zijn dat het goddelijk oog ervoor zorgt dat het schip beter de weg zou vinden (Egypte), een amulet tegen het boze oog (India), het schip als vis, dus ziende (China) of het schip een persoonlijkheid zou toekennen (eiland Gozo). De ster, een vijfpuntige (pentagram) of zespuntige (hexagram), zou voortkomen uit een Duits oud volksgeloof. Aan het magisch figuur werden door de Druden en Saksen speciale krachten toegeschreven. Het komt er in ieder geval op neer dat oculi geluk brengen en kwaad afweren. Volgens overlevering gaf de schipper met een vergulde oculus aan dat hij geen bootlening had en dus kredietwaardig was.