Wellicht wat te mooi voor sommige mensen, maar het fijne van een “varend huis” is dat je de trossen los kan gooien en lekker op het meer of een Marrekrite plek kan aanmeren. Martin werkt dan vanaf het water, windje erbij en ons geluk is compleet.

Allereerst welkom aan onze nieuwe abonnee’s, veel leesplezier!

Er zijn een paar maanden voorbij, ik denk gelukkig want winter is zoals de vaste lezers weten niet echt mijn ding. Op het moment dat mijn brein zich focust op voorjaar en de maand maart me een stukje dichterbij brengt gaat het sneeuwen…. Gadverdamme.

Vrijdagmiddag 7 oktober 2022, we varen uit Hoogkerk/Groningen weg naar de werf in Leeuwarden.

Er staat best wat wind. Op zich is wind met varen niet een heel groot probleem, maar door Hoogkerk heen moet je steeds wachten op bruggen waardoor je niet doorkunt varen. Omdat je zonder gang met dwarswind moeizaam kunt corrigeren en hij ook direct na een scherpe bocht ligt is dit een lastige brug.

Terwijl Martin zich bezighoudt met wind en navigeren want de brug is ook nog best smal, zie ik op de brug KINDERVERLATENBRUG staan.

Vanuit het toen nog zonnige en mooie Earnewald, waar we graag genieten van de rust en de natuur, zijn we gevaren naar Wergea (of Warga in het Nederlands). De bedoeling was om aan te meren in Wergea maar helaas, de haven was vol.